آنالیز پلیمورفیسم A/G1267 ژن 2-70HSP در افراد مبتلا به عفونت هلیکوباکتر پیلوری
Authors
Abstract:
Background and purpose: Helicobacter pylorus is a well-recognized cause of chronic active gastritis, peptic ulcer disease (PUD) and linked to the development of gastric adenocarcinoma. Heat shock protein (HSP) acts as molecular chaperons in the folding of newly synthesized proteins in cells and assist in the refolding of damaged proteins.The HSP70-2 gene has a pst1 site due to an A to G transition at the 1267 position and different genotypes of the HSP70-2 gene have been shown to be associated with a different level of HSP70 mRNA expression. The aim of this study was to investigate the association between polymorphism of the HSP70-2 gene and susceptibility to helicobacter pylori infection. Materials and methods: The studied population comprised of 100 subjects, attending the Endoscopy Center of Hafez Hospital in Shiraz, Iran. All the subjects underwent upper gastroscopy. RFLP (restriction fragment length polymorphism) analysis was performed for 1267G/A polymorphism of HSP70-2 gene in all the subjects. Results: After gastroscopy, 50 cases with H. pylori infection and 50 cases with normal gastric tissues were considered as the controls. In the normal subjects, the HSP70-2 genotype distribution was 20 AA (40%), 26 AG (52%), and 4 GG (8%). Meanwhile, the HSP70-2 genotype distribution in patients were 5 AA (10%), 43 AG (86%) and 2 GG (4%). Conclusion: The analysis showed that the AG genotype increased the risk of peptic ulcer (OR = 6.61, 95% CI = 2.21-19.76, P = 0.0007). The results of this study suggested that HSP70-2 polymorphism may be involved in susceptibility to helicobacter pylori infection.
similar resources
آنالیز پلی مورفیسم a/g۱۲۶۷ ژن ۲-۷۰hsp در افراد مبتلا به عفونت هلیکوباکتر پیلوری
سابقه و هدف: هلیکوباکتر پیلوری (helicobacter pylori) عامل شناخته شده ای در ایجاد گاستریت مزمن فعال، زخم پپتیک و مرتبط با گسترش سرطان معده است. پروتئین های شوک حرارتی به عنوان چاپرون مولکولی، در تا کردن پروتئین های تازه سنتز شده در سلول و تا خوردن مجدد پروتئین های آسیب دیده عمل می کنند. ژن 2-70hsp دارای نواحی پلی مورف متعددی است که یکی از مهم ترین آن ها ناحیه 1267 ژن مذکور است؛ به طوری که یک ترا...
full textتعیین پلیمورفیسم ژن Peroxisome proliferator-activated receptor-gamma در بیماران مبتلا به عفونت با هلیکوباکتر پیلوری
سابقه و هدف: پروتئین (PPAR g ) Peroxisome proliferator-activated receptor-gamma یک فاکتور رونویسی وابسته به لیگاند است که در فرایند بیماریهای مختلف از جمله فرایندهای التهابی و سرطان دخیل است. هدف از این پژوهش بررسی پلیمورفیسم ژن PPAR g و ارتباط آن با عفونت هلیکوباکتر پیلوری و بیماریهای دستگاه گوارش در بیماران بود. مواد و روش ها: در این بررسی 200 بیمار مبتلا به هلیکوباکتر پیلوری وارد مط...
full textارزیابی ارتباط ژن وابسته به سیتوتوکسین (cagA) با اختلالات گوارشی در مبتلایان به عفونت هلیکوباکتر پیلوری
زمینه و اهداف: هلیکوباکتر پیلوری عامل التهاب معده و زخم های گوارشی و عامل خطر ایجاد آدنوکارسینومای معده به شمار می آید. ژن وابسته به سیتوتوکسین cagA A یکی از مهمترین شاخص های بیماریزایی این باکتری می باشد که به دلیل تنوع ژنتیکی در نواحی جغرافیایی مختلف از اهمیت خاصی برخوردار می باشد. هدف از این مطالعه بررسی فراوانی ژن مذکور در بیماران دچار اختلالات گوارشی و ارزیابی آن به منظور غربالگری بیماران...
full textدقت تستهای تشخیصی برای عفونت هلیکوباکتر پیلوری
زمینه و هدف: تشخیص هلیکوباکتر پیلوری با روشهای تهاجمی و غیر تهاجمی انجام میگیرد. این مطالعه به منظور ارزیابی دقت سه روش تشخیصی غیر تهاجمی و یک روش تهاجمی به صورت جداگانه و در ترکیب با یکدیگر برای تشخیص هلیکوباکترپیلوری انجام شد. روش کار: صدوهشت بیمار بالای دوازده سال مبتلا به سو هاضمه که سابقه درمان برای عفونت با هلیکو باکتر پیلوری نداشتند برای اندوسکوپی دستگاه گوارش انتخاب شدند. هیستولوژی...
full textتعیین رابطه بین وقوع عفونت هلیکوباکتر پیلوری cagA+ و میکروآلبومینوری در بیماران دیابتی نوع 2
زمینه و هدف: میکروآلبومینوری از بیماریهای متابولیک بوده که مربوط به توسعه نفروپاتی دیابتی است. چندین گزارش از فراوانی بالای وقوع عفونت هلیکوباکتر پیلوری در بیماران دیابتی وجود دارد. این بدان معناست که احتمالاً در بیماران دیابتی، هلیکوباکتر پیلوریcagA مثبت با میکروآلبومینوری در ارتباط است. مطالعه حاضر بهمنظور بررسی رابطه بین هلیکوباکتر پیلوری دارای cagA و میکروآلبومینوری در بیماران مبتلا به دی...
full textبررسی فراوانی ژنهای هلیکوباکتر پیلوری جدا شده از پلاکهای دندانی افراد مبتلا به بیماری پریودنتال
خلاصه: سابقه و هدف: هلیکوباکتر پیلوری به عنوان عاملی برای زخم گاستریت و زخم پپتیک مطرح است و یک عامل خطرساز برای سرطان معده محسوب می شود. شیارهای لثه در دندان افراد مبتلا به پریودنتیت مزمن ممکن است به عنوان یک مخزن برای هلیکوباکتر پیلوری عمل کنند. لذا، هدف از مطالعه حاضر، بررسی ژن های هلیکوباکترپیلوری جدا شده از پلاک های دندانی و ارتباط آن با زخم های گوارشی می باشد. مواد و روش ها: مطالعه ...
full textMy Resources
Journal title
volume 23 issue 2
pages 128- 133
publication date 2014-03
By following a journal you will be notified via email when a new issue of this journal is published.
No Keywords
Hosted on Doprax cloud platform doprax.com
copyright © 2015-2023